Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ ΣΕ ΜΑΘΗΤΗ ΑΠΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΟ ΚΟΥΚΑΚ

14o Λύκειο Αθηνών στο  Κουκάκι. Εκεί που η ανοχή στη νάρκωση και τα μαχαίρια των φασιστών είναι δεδομένη, η αυστηρότητα και η προσχηματική τήρηση των νόμων, εξαντλείται σε όσους δεν υποτάσσονται στις έρπουσες φασιστικές ενδοσχολικές ντιρεκτίβες συμπεριφοράς και ιδεών.
Για άλλη μια φορά  ο διευθυντής του 14ου Λυκείου, έδειξε τα σάπια δόντια του.  Έχοντας καταλάβει αυτή την θέση επί ΝΔ από  παλαιότερους εκπαιδευτικούς που την δικαιούνται, μεθόδευσε τώρα με κάθε τρόπο την παραμονή του και την αναρρίχησή του στο σύστημα, εξαπολύοντας με δόλο, πολιτικό διωγμό σε ένα παιδί ώστε να πλήξει και να τιμωρήσει και τους γονείς του για τους κοινωνικούς αγώνες τους.
Μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, ο διευθυντής του 14ου λυκείου, μοίραζε τριήμερες αποβολές σε μαθητές που αρνούνταν να παραστούν στην προσευχή, αλλά παράμεναν σιωπηλοί στην είσοδο του σχολείου και απειλούσε μαθητές  για τη συμμετοχή τους στην κατάληψη του σχολείου.*
Φέτος υπομονετικά όπως κάτι τέτοιοι συνηθίζουν και για έναν ολόκληρο χρόνο περίμενε στη γωνία μαθητή της Α΄Λυκείου που είχε καταγγείλει μέσω των γονιών του τον Ιανουάριο του 2009 τη μεθόδευση της βουλής για την απόδοση τιμωρίας σε μαθητές της περυσινής  Γ΄Γυμνασίου (συστεγάζονται) που είχαν επισκεφτεί το κτίριο της και είχαν απαντήσει όπως άξιζε (και όπως θα απαντούσε ο καθένας) στα ανώνυμα ερωτηματολόγια έρευνας αξιολόγησης για την βουλή και τις λειτουργίες της, που τους είχαν μοιράσει μετά την επίσκεψη τους στο Βαυαρικό παλάτι.
Τότε η βουλή είχε ζητήσει τα ερωτηματολόγια να επιστραφούν στο σχολείο και να γίνει γραφολογικός έλεγχος, ώστε να  τιμωρηθούν όσοι την αξιολόγησαν όπως της άξιζε.
Αυτή η ιστορία σταμάτησε, εξαιτίας της έκτασης που πήρε στα μμε και από τους γονείς του μικρού.
**
Αυτά τα πράγματα όμως δεν συγχωρούνται και ο μαθητής που τα κατήγγειλε, κόπηκε  φέτος στο τέλος της χρονιάς από απουσίες, οι οποίες ήταν σε γνώση των γονιών,  αφού οφείλονταν , σε δική του ασθένεια, σε θάνατο μέλους της οικογένειας του, ενώ κάποιες άλλες ήταν 5λεπτες καθυστερήσεις λόγω απόστασης, ή λόγω γενικών απεργιών (μιας και υπάρχουν απεργοσπάστες), αφού το παιδί  δεν έμενε πια κοντά και υπήρχε η δυνατότητα (σε συμφωνία με τον διευθυντή η οποία όπως φάνηκε ήταν μονομερής), να μη ληφθούν αυστηρά υπόψη και να υπάρχει η σχετική στοιχειώδης ενημέρωση και επικοινωνία με το σχολείο .
Στους γονείς  με δόλο δε δόθηκε ούτε η ενημέρωση, ούτε η δυνατότητα, για να δικαιολογήσουν τις μέρες ασθενειών, ούτε με το τέλος του χρόνου, όπως συνηθίζεται, αφού ενημερώθηκαν εκ των υστέρων για την εξέλιξη στην τροπή που έδωσε ο διευθυντής.
Επικαλούμενος αλαζονικά και εκ των υστέρων ο διευθυντής Γ. Χούσος κατά το δοκούν το νόμο παραβλέποντας και καταπατώντας την συμφωνία που ο ίδιος είχε κάνει με τους γονείς για την απαιτούμενη ελαστικότητα στα προβλήματα που υπήρχαν μόνο λόγω απόστασης ώστε να παραμείνει ο μικρός σε αυτό το μακρινό σχολείο. Ταυτόχρονα εξαφάνισε και τα παλαιότερα δικαιολογητικά απουσιών που ήδη είχαν κατατεθεί στη διάρκεια του χρόνου. ‘Έτσι με αυτό τον άθλιο τρόπο πέτυχε να έχει ο διευθυντής ύπουλα τον τελευταίο καταχρηστικό λόγο την τελευταία στιγμή της σχολικής χρονιάς, ώστε να καταπατήσει την συμφωνία που ο ίδιος έκανε και έτσι να εξοβελίσει αθώους, με απύθμενο θράσος και κακία στην εκδικητικότητα την δική του και του συστήματος….
Για τον διευθυντή Γ Χούσο, είναι ξεκάθαρο πως δεν είναι τίποτα αν και επαγγελματίας «παιδαγωγός», να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να εξοντώσει και να καταστρέψει τη ζωή ενός παιδιού με την πρώτη ευκαιρία, παρουσιαζόμενος δήθεν αμείλικτος και αυστηρός για τις ανάγκες του έργου που παίζει, ενώ καταπατάει τις συμφωνίες που ο ίδιος με δόλο έκανε με τους γονείς.
Δεν είναι όμως το ίδιο αμείλικτος και αυστηρός στη νάρκωση και την καταστολή, μέσω των μπάφων που δίνουν και παίρνουν στις τουαλέτες του 14ου Λυκείου δημιουργώντας ανθρώπους εξαρτημένους και υποταγμένους, ούτε είναι αμείλικτος στις απειλές με μαχαίρια φασιστών μέσα στο σχολείο.
Αυτά για τον διευθυντή Χούσο, παραβλέπονται αφού είναι βοηθητικά στο έργο του, που είναι η επιβολή, η καταστολή, η υποταγή και η εξόντωση. H σκοπούμενη δολοφονία των συνειδήσεων ανηλίκων κατά συρροήν.
Και το σύστημα φροντίζει και του παρέχει όλα τα επιμέρους ώστε να μπορεί να στήνει και να  εξαπολύει ανενόχλητος πολιτικό διωγμό σε μια οικογένεια, προς τέρψη των κομματικών ταγών του συστήματος.
Δεν ξέρει όμως ο διευθυντής Χούσος, ότι  ό, τι και  να κάνει  την καρδιά, την ψυχή και την ανθρωπιά δεν μπορεί να την καταστείλει με τίποτα εκεί που υπάρχει, και το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι να δυναμώσει το πείσμα και την δίψα για ζωή του 15χρονου μαθητή και όλων όσων έμαθαν για αυτή την ελεεινή κρατική συμπεριφορά ενώ ταυτόχρονα να ανοίξει τα μάτια του κόσμου για το τι ακριβώς υπηρετούν κάτι τέτοιοι.
*http://st-antipnoia.blogspot.com/2009/02/blog-post_24.html
** Η βουλή δεν ανέχεται τα αρνητικά σχόλια tvxs.gr
~ από anarchypress στο 17/05/2010.





Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Μια τυχαία “κλοπή” με πολύ νόημα, μέρες που είναι…

Μια τυχαία “κλοπή” με πολύ νόημα, μέρες που είναι…



Μια πολύ “τυχαία” με πολύ νόημα αλλά και σκεφτικό κλοπή δύο φορητών υπολογιστών και μαζί ενός τεραστίου αρχείου βίντεο  εντεταλμένων καταστροφών κοινωνικών και αρχαιολογικών χώρων από το κράτος, τα τσιράκια του, και τους αφέντες του, που περιελάμβανε και παράλληλες παλιές αγαπημένες οικογενειακές στιγμές, συνέβη το μεσημέρι του Σαββάτου, σε σπίτι κοινωνικών αγωνιστών και στη φάση υπερδραστήριας έρευνας για “γιάφκες” και κάλυψης με αυτό τον τρόπο των όποιων συμφωνιών για κοινωνικό έλεγχο και καταστολή, Διαβάστε κι άλλο »

από anarchypress gr 

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Δια βίου σκλαβιά, δια βίου “μάθηση”…


Αύριο θα παρουσιάσει η υπουργός παιδείας και δια βίου μάθησης  τα χαρακτηριστικά του νέου μοντέλου εκπαίδευσης, που θα κατατεθεί με τη μορφή νομοσχεδίου γύρω στις 20 Μαρτίου και σταδιακά θα αρχίσει να εφαρμόζεται από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη. Ο σκοπός και αυτής της αναδιάρθρωσης είναι επιβολή του νέου προτύπου πολίτη-υπηκόου-σκλάβου  που θα υποχρεωθεί να προσαρμοστεί στη μισθωτή δουλεία, χωρίς φτιασίδια και αυταπάτες για δικαιώματα και παροχές.
Στο νέο μοντέλο λοιπόν δίνεται έμφαση στην καλλιέργεια των «μεταγνωστικών δυνατοτήτων».
Έτσι ονόμασαν οι εταίροι της ΕΕ τα χαρακτηριστικά εκείνα που πρέπει να επιβληθούν ήδη από το προνήπιο και αφορούν την αναμόρφωση των ανθρώπων, ώστε να μπορούν να συμβιβάζονται με επιβαλλόμενες καταστάσεις, όπως είναι η μισθωτή σκλαβιά, η συρρίκνωση μέχρι και η εξαφάνιση, όποιων δικαιωμάτων και κεκτημένα  είχαν ως τώρα αναγκαστεί να παραχωρήσουν οι κρατιστές και γενικά η πλήρης υποταγή και εξαθλίωση.
Στις θέσεις του ευρωπαικού συμβουλίου τον Σεπτέμβριο του 2006, ενσωματώθηκαν τα εξής:
«(1)  Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισσαβώνας (23 και 24 Μαρτίου 2000) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο θα πρέπει να καθορίζει τις νέες βασικές δεξιότητες που θα παρέχονται με τη δια βίου μάθηση ως βασική συνιστώσα της απάντησης της Ευρώπης στην παγκοσμιοποίηση και στη μετατροπή των οικονομιών σε οικονομίες που βασίζονται στη γνώση, και έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι το βασικό κεφάλαιο της Ευρώπης. Από τότε, αυτά τα συμπεράσματα επανεπιβεβαιώθηκαν επανειλημμένα, μεταξύ άλλων και στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια των Βρυξελλών (20 και 21 Μαρτίου 2003 και 22 και 23 Μαρτίου 2005), και στην ανανεωμένη στρατηγική της Λισσαβώνας η οποία εγκρίθηκε το 2005.
(2)  Τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια της Στοκχόλμης (23-24 Μαρτίου 2001) και της Βαρκελώνης (15-16 Μαρτίου 2002) επικύρωσαν τους συγκεκριμένους μελλοντικούς στόχους των ευρωπαϊκών συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης και ένα πρόγραμμα εργασίας (το πρόγραμμα εργασίας “Εκπαίδευση και Κατάρτιση 2010″) προκειμένου να επιτευχθούν οι εν λόγω στόχοι μέχρι το 2010[...]

Αφού λοιπόν οι άνθρωποι είναι το «βασικό κεφάλαιο της Ευρώπης» , είναι πράγματα προς εκμετάλλευση και ως τέτοια θα πρέπει να έχουν χρηστική αξία  για τους εξουσιαστές…
Στο κείμενο λοιπόν του ευρωπαϊκού συμβουλίου για τους παραπάνω σχεδιασμούς ενσωματώθηκε και ο νεολογισμός «μεταγνωστικές ικανότητες», (μαζί με άλλα γλωσσικά εφευρήματα και επιβαλλόμενες  έννοιες με μόνο σκοπό την παραπλάνηση εκ μέρους των εξουσιαστών και την αποφυγή αντιδράσεων), “για ένα κοινό πολιτισμικό υπόβαθρο με την εκμάθηση των «βασικών κοινωνικών και πολιτικών αξιών, όπως η ιδιότητα του πολίτη και τη δια βίου μάθηση για την απόκτηση “των νέων  βασικών δεξιότητων” ως προτεραιότητα” , υπογραμμίζοντας  ότι “η δια βίου μάθηση πρέπει να καλύπτει τη μάθηση από την προσχολική ηλικία έως την ηλικία μετά τη συνταξιοδότηση”…. που όμως στην πράξη  καταργείται…
Στις «μεταγνωστικές ικανότητες» λοιπόν που είναι απαραίτητες για τη δια βίου μάθηση και με μόνο σκοπό τη δια βίου μισθωτή σκλαβιά και υποταγή, στο κείμενο που εγκρίθηκε από το ευρωπαϊκό συμβούλιο της 26ης Σεπτεμβρίου του 2006 η ενεργός ιδιότητα του ευρωπαίου πολίτη/υπηκόου/υποτελή θα επιβληθεί στυγνά και  μέσω της εκπαίδευσης και  περιλαμβάνει  την επιβολή προτύπων και ιδιοτήτων, που στόχο θα έχουν την διαιώνιση μιας ακόμα πιο σκληρής εξουσίας, και την εξασφάλιση της συναίνεσης των ανθρώπων με την εξουσία, όπου στο κείμενο για τις ανάγκες εξαπάτησης των εξουσιαζόμενων βαφτίζεται «χρηστή διακυβέρνηση»
Ο ευρωπαίος υπήκοος θα πρέπει λοιπόν να αναπτύξει αυτή την φορά μέσω της αναμόρφωσης του από το εκπαιδευτικό σύστημα την «ικανότητα» του συμβιβασμού ενώ  του δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι «συμμετέχει σε ένα πολιτιστικό και πολυπολιτισμικό γίγνεσθαι, και έτσι να  επιδεικνύει προθυμία συμμετοχής στη δημοκρατική λήψη αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα  και να αναπτύξει κοινές αξίες, που είναι απαραίτητες για την διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής» Με απλά λόγια μέσω της εξασφαλισμένης συμμετοχής των υπηκόων, με δημοκρατικές και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες κράτος και εξουσία θα διαιωνίζονται και θα επιβάλλουν ακόμα πιο χειρότερες συνθήκες εκμετάλλευσης και καταπίεσης
Ο πολίτης/υπήκοος που θα διαμορφωθεί  μέσω της αναδιάρθρωσης στη παιδεία, θα δουλεύει μέχρι να πεθάνει και θα υποτάσσεται σε αυτό μέσω της δια βίου εκπαίδευσης, ενώ θα του δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι συμμετέχει και επηρεάζει τις αποφάσεις της εξουσίας, μέσω της συμμετοχής του σε δημοκρατικές/αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Σε αυτό το πρότυπο του πολίτη υπηκόου ενισχύονται παράλληλα έννοιες στις  οποίες πρέπει να σταθεί αντιμέτωπος, που όμως καθόλου δεν αντιμάχονται κράτος και εξουσία, αντίθετα  το ευνοούν  και δυναμώνουν, όπως είναι ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο σεξισμός  και άλλα και ενθαρρύνεται  η συμμετοχή σε τοπικές επιτροπές, περιβαλλοντικών, πολιτιστικών κ.α ενδιαφερόντων,  όπως και οι έννοιες της αυτοδιεύθυνσης και της αυτοδιάθεσης…
Φυσικά δεν θα πρέπει να έχει κανείς αμφιβολίες ότι το “ξεσκαρτάρισμα”, των ανυπάκουων, ανυπότακτων θα επιχειρηθεί να γίνει νωρίτερα, μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία, τους ψυχολόγους και τους κοιωνικούς λειτουργούς, αυτοί που θα προσαρμοστούν και θα φτάσουν να πεθάνουν δουλεύοντας και “μαθαίνοντας” θα είναι οι πιο υποταγμένοι, για τους υπόλοιπους θα επιχειρηθεί η εξόντωση τους ήδη από τις μικρές τάξεις του σχολείου ή η αναμόρφωση τους σε “ειδικά¨ ιδρύματα…και πάντα από ειδικούς. Οι “τυχεροί” που θα μετέχουν στη δια βίου μάθηση θα είναι και αυτοί που θα εξυπηρετούν καλύτερα την διαιώνιση της εξουσίας, τα τσιράκια της.
Στο ίδιο νομοσχέδιο θα περάσει και ο θεσμός του δόκιμου εκπαιδευτικού, γιατί το κράτος πρέπει να είναι σίγουρο ότι η εκπαίδευση των υποτελών του, θα παρέχεται από άξια τσιράκια του που θα προσβλέπουν μάταια σε κάποια μεταδόκιμη εξέλιξη και με αυτό τον τρόπο θα κατανοήσουν πλήρως το ρόλο τους και τη συμβολή τους στην συνεχή προσπάθεια των εξουσιαστών, να αφαιρέσουν κάθε ψήγμα ανυποταξίας, αξιοπρέπειας και ελευθερίας από τους νέους ανθρώπους για να τους καταστήσουν υπάκουους και πειθήνιους καταπιεσμένους εκμεταλλευόμενους.
Αυτό όμως που πάλι τους διαφεύγει είναι ότι όσες φορές, αιώνες τώρα,  και αν προσπάθησε η κυριαρχία, αλλάζοντας πρόσωπα και προσωπεία να επιβληθεί, ποτέ δεν τα κατάφερε, γιατί πάντα η ανάγκη των ανθρώπων για ελευθερία έβρισκε τον τρόπο να εκφραστεί και να τους χαλάσει τα σχέδια.
Θα τους περιμένουμε και αυτή τη φορά.

Δημοσιεύτηκε από Αναρχικοί/ες μέσα και έξω από σχολεία και σχολές

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Η ΝΑΡΚΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΥΛΑΚΗ

Τι μας επιβάλλεται;


Η ανασφάλεια, η πλήξη, η παραίτηση, η εξάρτηση, ο αποπροασανατολισμός, ο φόβος, το άγχος, η αγωνία για την επιβίωση ο συμβιβασμός, η παραίτηση, η υπακοή, η υποταγή…


Πότε και από ποιούς μας επιβάλλονται;


Σχολείο, πανεπιστήμιο, στρατός, καταναγκαστική εργασία, Γιατί μας επιβάλλονται; Μπορεί η απάντηση να φαίνεται απλοϊκή… μα για να αφαιρέσουν κάθε ψήγμα ελευθερίας, ανυποταξίας και ανθρωπιάς, για να κυριαρχούν και να εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους ανενόχλητοι. Να τους υποτάξουν.


Όμως για πολλούς ανθρώπους, αυτά δεν πιάνουν… και συνεχίζουν να τα αντιμάχονται, συνεχίζουν να αναζητούν την ελευθερία τους.


Έτσι λοιπόν, το κράτος και τα τσιράκια του χρησιμοποιούν και άλλα μέσα για να επιβληθούν. Όποτε χρειαστεί τα βγάζουν από τα συρτάρια τους, ιδιαίτερα σε περιόδους όξυνσης της κοινωνικής οργής και των κοινωνικών συγκρούσεων, όπως έγινε και μετά την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και παλιότερα… Ένα από αυτά είναι τα ναρκωτικά.


Με ιδεολογήματα και φιλοσοφήματα, και την ψευδαίσθηση ελευθερίας που δημιουργούν οι ουσίες, προσπαθούν να απομακρύνουν τους ανθρώπους από την πραγματικότητα που βιώνουν και δίκαια τους γεμίζει οργή, να τους αποξενώσουν από τα ίδια τους τα συναισθήματα και την εξεγερτική διάθεση, να τους αποδομήσουν, ώστε να μπορούν να τους καταστήσουν πειθήνιους, εξαρτημένους, εκμεταλλεύσιμους, υποταγμένους Με αυτό τον τρόπο οι εξουσιαστές όταν δεν μπορούν να επιβληθούν άμεσα και βίαια, επιβάλλονται και υποτάσσουν έμμεσα. Αποπροσανατολίζουν, προτάσσοντας ιδεολογήματα και ψευδαισθήσεις για την αναζήτηση της ελευθερίας και των δήθεν ελεύθερων επιλογών, απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον αγώνα για την επανάκτηση της κλεμμένης ελευθερίας τους. Με τη διοχέτευση ουσιών, επιχειρούν να διαστρεβλώσουν την ανθρώπινη αντίληψη, για να ξεχάσουν οι άνθρωποι την πραγματικότητα που τους έχει επιβληθεί.


Είτε μέσα από «νόμιμες» ουσίες όπως είναι το αλκοόλ και τα συνταγογραφημένα χάπια, είτε μέσα από «παράνομες» ουσίες, όπως είναι το χάσις, η κοκαίνη, το lsd, το mdma, τα τριπάκια,η ηρωίνη κ.α. Η χρήση ναρκωτικών είναι μια ακόμα φυλακή που χτίζεται με ψευδαισθήσεις ελευθερίας, συναισθημάτων και δημιουργικότητας μέσα από την χρήση ουσιών. Είτε με το life style που προωθείται, και τον επιβαλλόμενο τρόπο ζωής και κατανάλωσης, είτε με την συνεχή ανακάλυψη από τους ειδικούς ψυχικών διαταραχών, είτε με εναλλακτικά σενάρια για αυτοδιάθεση του σώματος και εμπειριών…
Αποδομούν, αναμορφώνουν, ελέγχουν καθιστούν τους ανθρώπους αδύναμους και εξαρτημένους.


Η «μάστιγα» των ναρκωτικών, της εξαθλίωσης και της εξάρτησης δεν είναι μόνο αυτοί οι κολασμένοι που το κράτος αφήνει να λιώνουν στους δρόμους. Αυτοί που για τους σχεδιασμούς του κράτους και την όξυνση της καταστολής μεταφέρονται, όπου το κράτος επιλέξει, για να βρουν την δόση τους. Αυτούς που το κράτος χρησιμοποιεί για να επιτύχει την συναίνεση που χρειάζεται για όξυνση της καταστολής και την επιβολή της κυριαρχίας του. Στις μεταφορές της πιάτσας, από το ένα σημείο στο άλλο οι αναρχικοί δεν μπορούν να κάνουν τις ομάδες δίωξης, των τοξικοεξαρτημένων ανθρώπων.Αυτοί είναι οι λίγοι και όπως όλοι μπορούμε να καταλάβουμε δεν φτάνουν όλοι οι τοξικοεξάρτημένοι σε αυτό το στάδιο εξαθλίωσης. Εξάλλου δεν είναι όλες οι ουσίες ίδιες…, όπως θα έλεγαν και οι υπέρμαχοι κάποιων από αυτές.


Η πραγματικότητα όμως είναι ότι όλες οι ναρκωτικές ουσίες καταστέλλουν.
Σε αυτή την διαμορφωμένη κατάσταση που διαιωνίζεται για να εξυπηρετεί κράτος και εξουσία, έρχονται και οι ειδικοί, για να την απενοχοποιήσουν. Είναι λένε «θέμα γονιδίου» η εξάρτηση, έτσι επιτυγχάνεται η ψυχιατρικοποίηση της ουσιοεξάρτησης και παύει να απασχολεί ως κοινωνικό φαινόμενο που έχει επιβληθεί, γίνεται θέμα των ψυχιάτρων και των «άτυχων με το γονίδιο, δηλαδή θέλουν να μας πείσουν πως κράτος και εξουσία, ουδέποτε δεν επιχείρησαν να επιβάλλουν αυτού του είδους την υποταγή και εξαθλίωση στους ανθρώπους.


Φιλάνθρωποι, κρατικοί, εναλλακτικοί, κώμματα, επιστήμονες , είδικοί και ΜΚΟ, όλοι «αναγνωρίζουν» το πρόβλημα των ναρκωτικών και σκύβουν πάνω του, ο καθένας στο ρόλο που του αναλογεί, έτσι ώστε το κράτος να δείξει ένα προνοιακό προσωπείο, τόσο όσο να αποενοχοποιηθεί και να αναγνωριστεί ο ρόλος του στη δήθεν καταπολέμηση των ναρκωτικών.


Όσοι αντιμάχονται το κράτος, δεν μπορούν να ζητούν από αυτό τη νομιμοποίηση, οποιασδήποτε ουσίας. Οι εξουσιαστικές σχέσεις που υπάρχουν στην κοινωνία διέπονται από νόμους και κανόνες προκειμένου αυτές να διαιωνίζονται. Τα αιτήματα για νόμιμα η παράνομα ναρκωτικά δεν αποτελούν παρά αναγνώριση της κρατικής εξουσίας, να επιβάλλεται και να υποτάσσει.


Απέναντι στο κράτος, τις επιβαλλόμενες εξουσιαστικές σχέσεις και τους νόμους που τις διέπουν, ορθώνονται έμπρακτα οι αρνήσεις των καταπιεσμένων. Η ανθρώπινη δημιουργικότητα περνάει μέσα από την δημιουργία ανθρώπινων και σχέσεων στο εδώ και στο τώρα με στόχο τον συνεπή και ανιδιοτελή αγώνα ενάντια σε εξουσία, κράτος και τα διάφορα παράγωγά τους.
Οι αρνήσεις που εκφράζονται χωρίς διαμεσολαβητές, αντανακλούν την θέληση των καταπιεσμένων για ένα κόσμο ελεύθερο και ανεξούσιο.


Γι’ αυτό τα οδοφράγματα απέναντι σε κράτος κι εξουσία ορθώνονται και ενάντια σε κάθε είδους νάρκωση κι εξάρτηση


Αναρχικοί,αναρχικές μέσα και έξω από σχολεία και σχολές